Kuzgun Şiiri - Zeynep Beşen

Dumansız akan  ateşler gibi

Sardın beni ,

Ey gözümü bürüyen anka

Yeniden yaşıyorum şimdi.

Sen ki okyanus uykusu

Gece kuzgunu biraz ,

Avuçlarımin  arasın da uyu şimdi.

Ben yüreğini yer edindim

Uyuyorum şimdi.

Etimi kemiğimden ayıran  aşkı

Seviyorum .

Sadece seviyorum .

Acı duymuyorum ,

Aksine mutluluk minderinde yatıyor duruyorum.

Buna şaşırıyor kalbim,

Biraz da tuhaf buluyorum.

Hani, aşk ızdiraptir diyenleri yalancı çıkarıyorsun.

Ya da aşk çıkarıyor işte

Ikimizle bir alakası yok .

Bildiğim bir şey var ,

Kendimi hiç böyle  bulmamıştım ,

Ya da duymamıştım.

Memnuniyet kelimesini şimdi baştan aşağı biliyorum.

Özüm de ki savaşları sulha bağladım .

Çoktan beridir ,

Kendiyle sulh için de yürüyorum.

Hani biraz sonra ölsem ,

Bir nebze pişmanlığa uğramadan giderim,

Bu halin mutluluğunu biraz anlaya bilirmisin?

Sevdim ,seni sevdim .

Ve bu başıma gelen en güzel şey

Çok sevgili bal kurusu.

Önceleri hayattaydim ,

Şimdi ise yaşıyorum,

Bunu yaşayınca anladım .

Senin o dingin suratın ,

Sirayet etti her bir zerreme ,

Şimdi ben de ne görüyorsan ,

Büyük çoğunluğu sensin .

Kendini merak edersen eğer ,

Bana bak !

Bak bana !

Nasıl huzurlu ve sakinim ,

Ey aşk teşekkür ederim sana .

Beni seçtiğin için.

Bilirim ,sen seçilemeyensin .

Teşekkür ederim beni seçtiğin için,

Şimdi bana biraz müsade ,

Sana bakıp ruhumu huzura vermeliyim.

Şimdi biraz bana müsade serdam ,incim, ergüvan pekmezim.

Sana bakıp ,akıl almaz vadilere girmeliyim .

Sen dinlendiğim uyuduğum yersin .

Evimsin, mağaramsin, dagimsin,

Duvarımsın,yatagimsin, yorganimsin, yastigimsin göğümsün.

Kendimi kendisine emanet ettiğim

Güvendiğim yegane yersin .

Seni seviyorum iç otlagim.

Yaban mersinim

Gül döşeğim.

Kendine iyi bak olur mu?

Morelini yüksekce tut

Sıhhatine önem ver ,

Bende bilmiyorum yeni yeni başladı bu hal ..

Senin için endişe duyuyorum.

Istemeden oluyor

Senin endişe duyuyorum.

Ve bir gerçekle uyanmama sebep oluyor bu durum