Kuzgun gibi siyah alaca bir karanlık
Ortalığı sarmış , uzaktadır aydınlık
Kuzgun gibi kanatlı ve özgür uçan bir kuş
Ama nereye gitse yok olmuş aydınlık
Girdi içeri bir gün bir kuzgun pancurumdan.
Bana aldırmadı bile, pek ince bir hareketle ,
Süzüldü kapıya doğru hızla uçarak yanımdan,
Kondu bir askılığa hızla geçerek kaldı orda
oynamadan.
Gelmekten, kocamış Kuzgun, Gecelerin kıyısından;
Söyle, nasıl çağırırlar seni Ölüm kıyısından? "
Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."
Oguzhan Temel
Kayıt Tarihi : 5.10.2020 20:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oguzhan Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/05/kuzgun-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!