Kuzgun Şiiri - Yusuf Bal

Göçmen kuşların kanat çırptığı bir göğe düşer mesela yolumuz
Kırılgan duvarların arkasında resmi prosedüre uygun
Çelimsiz bir çiçeğin eğri boynuna vurgun
Mevsim değişir, yüzüm sana liman olur
Ben mecnunun kalbinden çıkan akıl, akıllara durgun
Vuracaksa leyla, gül desenli kılıcın kabzasına vursun
Sularında ateşle karışık fidanlar dursun
Zift dökülen kuyularda, gözleri sürmeli kurşun
Kervanlar geçer, kervanlar çöldeki ruhun
Yol çağırır insanı, yol insanın gidebildiği kadar uzun
İnsan titreyerek akar içine, içinde cennetin ırmakları coşkun
Ben deniz olurum, denizler sana kırık kanatlarıyla gelen kuzgun