Gönül ülkesinin kutbunda var olmak
Dünyanın kıyısında bulmuşum hayatı
Can çekişmelerine atıyor bu kalbim
Kuzeyine doğmuşum ben yaşamın
Hiç bir mutluluğun sıcağını hissetmedim
Sevmeler ısıtmadı şu küçücük bedenimi
Kuzeyine oturmuşum sanki yer küremin
Kutup fırtınaları esiyor gönül penceremde
Hayatın dallarına tutunmak isterken
Dallarıma karlar yağmış buz tutmuşum
Yüreğimde dinmeyen fırtınalar esiyor
Sıra, sıra buz katmanları var iliklerimde
Arzularımı, da, umutlarımı, da gömüşüm
İçimdeki mahzene geleceğe dair olanları
Kuzeyine oturmuşum yaşamın kıyısında
Rüyalarımda bile sol yanım üşüyor benim
Nevzat İncedere
Kayıt Tarihi : 3.10.2010 20:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!