erimeliydi kalbimiz kaybetmişliğin şiddetinden
çılgına çevirmeliydi ruhumuzu bu derin buhran
doğrulmalıydık kükreyerek oynamalıydı yer yerinden
güneş doğmalıydı yurduma her bir ufuktan
şu şanlı tarihinin reddine mizanlar şaşar
olamazsın sen ahmak olamazsın sen serseri
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta