Kuzeyin çocukları Şiiri - Ali Aslandağ

erimeliydi kalbimiz kaybetmişliğin şiddetinden
çılgına çevirmeliydi ruhumuzu bu derin buhran
doğrulmalıydık kükreyerek oynamalıydı yer yerinden
güneş doğmalıydı yurduma her bir ufuktan

şu şanlı tarihinin reddine mizanlar şaşar
olamazsın sen ahmak olamazsın sen serseri
uyan artık yurdum ancak senin imanınla yaşar
sen gazi sen şehit sen ülkemin cesur neferi

kuru yapraklar gibi savrulurken insanlığın
iklemler dolaşsada varışı kara bir kıştır
küfür zifirinde yaşayamaz naçiz varlığın
kurtuluşun ancak unuttuğun nurlu nakıştır

ozaman tutunamaz cephende düşmanın uslanmadan
boyun büker selam durur sizlere kaçkarın dorukları
dik durup batılı övmeden küfre yaslanmadan
hakka dönün hakka dönün yeter kuzeyin çocukları