Kuzeyden Kıbrıs'a Şiiri - Cihangir Kaya 2

Yanıyordu Kıbrıs, alevler içinde..
Birer birer düşüyordu, gencecik fidanlar;
Yeşermeden toprağa...
Umutla kuzeye bakıyordu gözler..
Bir dost, bir kardeş eli değsin diye yaralı yüreklere..

Ve zamanıydı, barış için savaşın.
Dosta güven, düşmana korku vermenin zamanıydı..

İşte tüm heybetiyle Türk Ordusu beliriyordu göklerde..
Kuzeyden geliyordu bir el..evet kuzeyden...

Serinlemişti birden bire her yer, Temmuz sıcağında.
Sönüyordu alevler tek tek..utanarak.
Yürekler serinliyordu dostlar.
Temmuzda bahar geliyordu, Temmuzda bahar;
Hem de kuzeyden..
Sımsıkı kenetlenen ellerde,
Buket buket çiçekler açıyordu artık.
Ve sevinç gözyaşları yeşertiyordu fidanları.
Küle dönen yuvaları sarıyordu şefkatli kolları.

Kuzeyden geldim diyordu, kuzeyden..
Ben Sendenim,
Ben kardeşim,
Ben yoldaşım sana..
Ben Türk'e gardaşım! diyordu...

Zalim mazluma vurdukça,
Sahipsiz değildir hiçkimse
Türk ordusu oldukça!