Kuzey Yıldızı Şiiri - Janet Kohen 1

Kuzey yıldızına sorduk
Düşlere sığmayan yüreklerdik
Geceleri yağmurlar yağardı yastıklarımıza
Yaşanası ömrü bir nefeste tüketirdik
Sabahlarımız yorgundu
Biz nice tan yıldızları gördük

Fısıltılı aşk nağmelerimiz ay ışığında saklıydı
Asumana sığmayan ferman eylerdik umutlarımızı
Sözler susardı, gözlerimizin rengi guruplar
Mesken tutardı hayallerimizi
Şarkılar dudaklarımızda, sonsuzluktu
Asudeydi sevda limanımız
Umutlardan tortuydu tanımız

Bedenlerimiz medcezirli gecelerde depreşirdi
Ayaz aşk arzularımız ıslak mavi çarşaflarda
Düşler ülkesinin antik kentiydi hayatımız
Türkülerimiz dudaklarımızda sonsuzluktu
Sevdamız çatal karam karadut misali şiirleşirdi

Kimsesizdik bilmezdik mevsimleri
Onlar bize düşmandı o zamanlar
Takvimden her kopardığımız yaprağı
Aramıza zaman dilimlerini almazdık
Akıp giden zamana sayardık
Göz kırpardık kayıp giden zamana
Aşkımız sanki ışınlanmıştı
Sürgün iki şehvet yıldızıydık
Kimleri eledi bu gönül kimleri

Yılgın yolların, yangın bayırların
Sürgün yılların, kuzey yıldızlarıydık
Ak nehirlerde, balda sırdık
Derman olurduk birbirimize
Aşk sarhoşluğumuzda, şehvetimizle
Beyazdı mutluluğumuzun rengi
Dört mevsim çiçekleri gibi kokardı
Üşüyen gecelerimizde çırılçıplaktık
Sevişmelerimiz üryan tenlerimizi yakardı

Bedenlerimizde arardık sıcaklığımızı
Şafaklarımızda tamamlanırdı kuzey yıldızımız
Çocuklaşırdık yüreğimizde
Mutluluğumuzu arardık
Sen belalım olurdun
Ben senin denizkızın
Zor buldum seni, vazgeçilmezim oldun
Çözülmesi güç bilmecem, sızım oldun yüreğimde

Janet KOHEN ve Celil ÇINKIR'ın müşterek çalışmasıdır.