Kuzey Rüzgarları Şiiri - Arif Kurt

Akşamları rüzgar kuzeyden esiyor,
Ürperiyorum...

Kokunu taşıyor rüyalarıma.
Uçuşan saçlarını tenimde duyuyorum.

Akşamları kuzeyden esiyor rüzgar.
Uçuşan gül yapraklarında buluyorum ellerini.
Alıp koynuma ısıtıyorum.
Neden soğuk ellerin?
Gözün yaşlı, Gönlün buruk.
Sensin her gece içime çektiğim en derin soluk.

Bekle, Güneş batsın,
Akşam olsun.
Bırak kendini kuzey rüzgarlarının serin kollarına.
Bir uçtan bir uca akıp geç bütün ülkeyi.
Kucağında bebeğimi getir bana.
Minik ellerinde kırmızı karanfiller olsun,
Gözlerinde gözlerinin rengi,
Teninde tenin.

Emeğim, ekmeğim, sevgilim.
Tadı yok sen olmadan geçen gaybana gecelerin...

sevgili eşime...