(bu şiir ilk görüşte içinde fırtınalar kopan sevda tutku ve güzeliğe kendini adamış bir adamın öyküsü)
Adı gülşah sevgi misali yalın esen rüzgarın
Ne delicesine kıyametler koparırı fırtına misali
Nede sesiz sedasız estirir deli yelkeni virane gönlünde
Adı gülşah bu esen rüzgarın bir ıslık gibi eser gönlün sevdasına
Ahh be kahpe hayat yine sensiz giricem geceye
bir gözümde dirhem dirhem uyku varken yüreğim açık
seni görücem yine bu gece
gel özleminin çıglıgı ol
sesiz sedasız
gel yüreğimin tutsagı ol
Seni sonsuzluga armağan ediyorum
Ne ben olim ne keder ne dert olsun
Yas tutmasın gözlerin içine perçemli acılar düşmesin diye
Seni sonsuzluga armagan ediyorum mutlu kal güzel kal diye
BU armağandır sana var olan ömürümün son nefesinde
Ben gecelerin sevdasında muhebbet bir sevdalıyken
Seni sevmeye yeminli gözlerle bakıyorum her karanlıga
Ne yıldızlar derde derman sunuyor bana nede geceyi aydınlatmaya çalışan sokak lambası
Ben gecenin kabusuna çökmüş karanlıga yüreğimi sunuyorum ışık olsun diye
Ve ellerimi açıyorum yagmurlarda her ıslaklık dokunuş sen olasın diye
Sana yeminli bir ruhun bedenine emanet seni her defasında yine seni seviyorum
Ben sensizliğin bedelini gecelerin yoksullugunda arıyorum
neden mi geceleri zenginleştirmek için
ben sensizliğinin bedelini sigaramda arıyorum
nedenmi her nefesde dumanında seni yaratmak için
ben yok oluşun var olmuş bedeninde nefes buluyorum
neden mi nefesim sen yüreğim sensin diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!