Kuzey-Güney Sulhu Şiiri - Cihan Paça

bir tellal, güneyden
bahsini açıyor yazın
kuzeyden, bir ben halinden anlayan biriyim
çiçeklerin
ormanların, çalılıkların
dere kenarına tünemiş iki üç adet sazın
mührünü düşmek üzereyken tarihe insan
dağılıyor yüzlerce kalabalık etrafımdan
baş taraflarında seni görüyorum gidenlerin

bir zaman sonra çığırtkanlığı kopuyor kışın
ben güney sınırlarına sığınıyorum
sulhu bozuyor çöldeki san vahayı yakışın
kuzeydekiler ve güneydekiler
hala boş görüyorum vücudunu sahifenin
gözlerime ilişirken
ayak taraflarından bir karışın
seni, kendimi, sulhu, herşeyi kaybediyorum
tam ortasında kafilenin