Kuzen Şiiri - Sevtap Sırakaya

hayat öyle karmaşık hale geliyor ki bazen,
kuzen düşünüyorum da;
belki bir daha biraya gelmekte zorlanacagız,
kendi kararlarımızı vermeye basladık,
kendi yollarımızı çiziyoruz,
yaşamlarımız farklı yonlere akacak
bazen kendiliğinden, bazen isteyerek birleşecek yollar
bazen de sel, fırtına kıyamet birleştirecek.
Çoğu zaman eksiklerimiz olacak;
gelemeyecekler;
mazeretleri olacak.
hayat onları hep bir taraflarından kendine mahkum kılacak....

ben böyle yaşamak istemiyorum dogrusu.
bu olagan bu alısılmış.
biz hayatın bu unutma kanununu;
insanın kendi telasına düşme arzusunu yenmeliyiz.
öyle bir bağ kurmalıyız ki;
öyle güçlü olmalı ki bu bağ;
hayatın her anında birbirimizin omuz omuza olduğunu bilmeliyiz. elimizi uzatmaya gerek kalmadan,
imdat nidası sese dökülmeden,
düşmeden daha sendelerken sagımızda solumuzda kim var iyi bilmeliyiz...