Kuyulara Çekiliyorum Şiiri - Muharrem Abut

Evet, büyük sevdim ben,
Haksız değildin sevgili;
Sevdiğim her şeyi büyük sevdim…

Ama seni herkeslerden büyük sevdim,
Son sevdiğimdin.
Sonrasında hiçbir şeyi,
Bir daha seni sevdiğim gibi,
Sevemeyeceğimi bildiğimdin…

Şimdi bu yüzden ben,
Elimi ayağımı çekiyorum;
Çekiliyorum hayattan.
Yaşamak aşk ile güzeldir dediğim kavgadan.
Her satırını seninle doldurduğum,
Bu romanın sonuna gelmeden henüz,
Bütün yaşayamadıklarımızı kıyamete terk edip,
Adınla şerh düşüp,
Ömrümün yarım bırakılmış bütün dizelerine,
Seni, yeri ve göğü,
“Ol”deyişiyle oldurana emanet edip,
Emanetimi hiç düşünmeden,
Karanlığın koynuna düşen,
Gecenin yıldızlarına bulutları mendil yapan,
Hüznümü yanıma alıp,
Yusuf’un kervancılarca çıkarıldığı,
Kuyulara Çekiliyorum…