Kime dayayasın sırtını, herkes Abdullah ibni Übeyy
Çün öz anamız İslam'a olmuşuz evlad-u üvey
Kurtuluşa kaçışta hiç inmez sırtımdan düşman
Onun esaretinde bildiğine değil yaptığına bin pişman
Düşman der ki zorla kalbine kazınmış kara bir cümleyim
İnmem sırtından, sen ölesin ki ben de seninle öleyim
Elli bin sene derinde alacakaranlık bir kuyu
Bile bile düştüğün bu nefsin kaçıncı oyunu
Ağlar geçmişim zaten geleceğin de sırtı dönük
Sırıtsa da suratlar kalpte nurlar sönük
Kayıt Tarihi : 18.7.2014 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!