Çalışana sen de çok su bulunur,
Çevre ve yanın bağ ile bahçe olunur.
Kıraç tarlaların yeşile bürünür,
Bilinmez senin kıymetin Kuyucak.
Her yerini ben eşip ben yokladım.
Çalışıp yoruldum, lakin bıkmadım.
Şarıl şarıl yeryüzüne akmadın.
Sarf edecek param yoktur Kuyucak.
Çok söyledim de bulamadım arkadaş.
Fikrime uygun bulamadım kardeş.
Yıllar geçse de sonuç böyle olacak.
Bağrı yanık kimse yok ki Kuyucak.
Vücutta kan, ovam da Kuyucak,
Suyun canlılara derman olacak.
Torun ÖNDER, benden el alacak.
Memleketimin umudu Kuyucak.
Kayıt Tarihi : 18.12.2020 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hacı Ali KARPUZ; Kendi özel işlerini terk edip, Memleketi Darende Balaban da karış karış içme suyu arayan, su kuyuları açan, saygıdeğer bir insandı. Tek başına kuyular açmış, çeşmeler akıtmıştır. Balaban çarşısı,mezarlıklar ve değişik yerlere ağaçlar dikmiş gayretli bir insandı. Kuyucak mevkii başta olmak üzere Balaban ın uzun yıllar su ihtiyacını karşılayacak kaynaklar bulmuş ve gölgesinde oturulan, meyvelerinden nasiplenilen diktiği ağaçlar kendisini rahmetle anmaya vesile işlerdir. Bu hayri işlerde tek başına çalışmaktan yorulan, imece ile çalışma olmamasından yakınarak duygularını dile getirdiği şiirini son kıtasını da kendim yazarak kayda almak bana nasip oldu. Bu güzel insanın mekanı cennet olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!