Böyle yakın durma yâr dizlerime
Uzun yoldan geldim,çok uykusuzum
Sorma ne,yüzümdeki,ellerimdeki
Kuyudan çıkmışım,lakin susuzum.
Adı,tesbihattı; sureti zikrim
Nazları sefaydı; kederi fikrim
Ben O'na tapacak kadar sen bildim
Kendim unutmuşum,pek şuursuzum.
Ben Yusuf'ta kayboldum; Yusuf bende boğuldu
Her Züleyha'ya Yusuf,benim d/ipsiz kuyumdu
Baharı görmeyen bir hazanlık uykumdu
Kuyular Yusuf dolu,ben kuyusuzum.
kandır(ilandır) ,mekandayım.
Kayıt Tarihi : 24.3.2009 08:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'beni görüp yüzün öte döndürme benim gönlüm yine sendedir sende yıkıp hilal kaşında yavrum yere indirme benim gönlüm yine sendedir sende .....
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Bazen kardeşlerimiz bizi kuyulara atar, bazen de düşmanlarımız. Bazen mevcut günümüzü kuyulara atarlar, bazen de geleceğimizi...
Kuyuda ebedî kalınmaz elbet. Her düşüşün bir çıkışı vardır. Sabrederseniz size kucak açar istikbal..dualarınıza cevap verilir bir gün bir yerden ansızın.. Bir gün sizi kurtaracak bir kervan gönderilir bilinmez bir yerden..Sarsılmaz itminanınız size kement yapılır elbet..
Her yönü ile sayğı duyulacak bir sevda ve adı geçen kıssa her okuyuşda beni ağlatır kiminde Yusuf'a ağlarım kimim de Yakup'a kimimde Züleyha'ya bazende kardeşlerinin bahtsızlığına
Yaşar Akbaş
TÜM YORUMLAR (8)