Kuyu Şiirleri Şiiri - Kamil Çağlar Aksu

Kuyu I

ürkek yağmur yakaladı birden
kaçak hüznü tenimde gezen
vatansız suskunluk ellerimde kalan
hep yalan hep yalan tutunduğum

diline düştüm oysa kuyu
uçmak derdim senin
derdine çıkmak derin
ağzına yontulmuş bir gök bırakıp
bütün maviyi yutman

acının orta yerinde bu yalan şimdi senin
beni söylüyorsun bin yıllık küflü sözü
ağlarında ölmüş kendi örümceğin
nedir görüp göreceğin
nedir dolup dolacağın ey kuyu?!

ağrılı fısıltıya açtığım kapaklarını
benim kuruyan gözlerimi
içleri yara iki kabuk
yine karanlığı bayıltan
umudun narkozu çabuk
düşürdün mü dibinden göğe kozu ?
hazır olmak demek görmek istemek
acıya kadar görmemişsindir

benim acıyı koruyan kör gözlerim artık
ya belki bir sır ya belki iki göz kuyu?
yağmur körü sen doldukça her güneş
yağmur körü gök ben doldukça çölleş !
derinde bir yağış var garip tuhaf sağanak
kalbime sel vuruyor yükselip yıkarak

Umudun narkozu
baygın karanlıkta benim kuruyan gözlerim
gölgeleri bile sarartan gecelerden geçip serkeş
dibinden yukarı baktın mı hiç sen?
Durdurma kendini kuyu!
daha körleş daha derinleş!

KUYU II

kuyu aşka derin durdun mu?
nedir çektiği senden bu suyun?
senden çekilen suya lanetim kuyu!
dünyanın içinde olmak ne demek?
böyle saçma sapan dolmak ne demek?

dibinden yukarı bakmayı unuttun
bir parça gök kalmış mı?
ağzın açık durduğun yerde kuyu
susuyorsun bana içimdekini
ben de susuyorum sana içindekini
sana bulandığım yerde kirlendi etim
senden çekilen bu yalan suya lanetim

kirli bir şarkı yürüyor gökte an ki
tenimden okuyor her notayı sanki
gerçeğin ulu sesine düştük biz
sarhoşsak kuyu dünya mı tertemiz?

Şiirden Dergisi 47.Sayı