Kuyu Kazarız Şiiri - Uğur Musab Şahin

Kimse anlatıldığı kadar ne kötü,
Ne göründüğü kadar iyi değildir.
Ayıbı örtense, ne bir parça örtü,
Ne yarım yamalak o görgüdür.
2025

Belki de değerlisin,
Bilmem ki değer misin?
Madem süper zekisin,
“Bilinmez” ne bilir misin?
2025

Allah birdir ve Rahimdir.
Nefsin bunu iyi bilir,
“Namaz” dinin direğidir,
Münker, Nekir sorduğunda…
2025

“Gasp” edilen, “gayb” edilmez,
Tapun yoksa “benim” denmez.
Bu soykırım soysuzluktur,
Kan verenler, toprak vermez.
2025

Zulmedeni, zulüm görür.
Öldürenler, öldürülür.
Bu zalim küçük deccalın,
Tüm dişleri de sökülür.
2025

Cahillik aklın gecesidir beyler,
Gökte ay ve yıldız olmayan geceler.
Cahilin hiç öğrenme derdi yoktur,
Her şeyi zira bilir, bilmediği yoktur.
2025

Kuyu kazarız,
“susayan suyunu içsin” diye,
Kuyu kazarız,
“Yusuflar içine düşsün” diye
2025

Fazla sevdim güldüler,
Azla sevdim sövdüler,
Sevemediğim sevdi,
Yedi sülalesi dövdüler.
2025

Âlim’in hobisi kitap,
Yemeğin adabı tabak,
Şişmanın fobisi spor,
Ocağa yakışansa kor…
2025

Koca koca adamların karşısında,
Ne eğiliriz biz, ne de diz çökeriz.
Kimi can olur, kimi canından olur,
Bostan tarlasına, korkuluk dikeriz.
2025