Tut ki;
Gördüm
O’nu
Önce ince titrek silüeti
Düştü içime!
Sonra;
Ayın şavkıyla beraber
Bir âmânın bakıp bakıp
Göremediği...
Acı dadanmış yüzü...
Soydu umut urbalarını
Üryandı, gamdan, tasadan
Güldü...
Zamanın boyunduruğundan
Kurtardı talandan arta kalan yüreğini...
Duydum;
Korlanmış dudaklarında
İçli bir nağme
Kendi ağıdı...
Kayıt Tarihi : 14.8.2012 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!