hani içimdeki kuyudan çıkaran ellerin gözlerin
hani karanlığıma ışık olan gözlerin
doğruymuş kayboldum içindeki kuyuda
yolumu kaybettim
ardımda bıraktığım gözyaşlarım çoktan silinmişler
dönüş yok geriye...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
işte böylede çekilir pim..........
dipsiz özlem kuyularında bedenim çarpar
daş duvarlara yanar kanar aglar yoklugunda
gözyaşlarım yüregimi bogar sessizce
buda benden olsun dedim sayın şair kutlarım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta