umudu kilitlenmiş gözbebekleri
ıslak
karanlık
çok derinlerde…
dalgalanan yüzündeki kederle
sırtını dönmüştü güneşe.
yosun renkli sabahlara
her gün aynı sessizlikte uyandı.
kuyuya yansıyan yüzünü
o soğuk sessizliği
kendi gerçeği sandı.
sandı ki dipteydi
sandı ki çıkamazdı
oysa başını kaldırsa
gökyüzü yukardaydı
umut bir baş kaldırışın ardında
aslında yanı başındaydı
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!