Kendine ne kadar sırdaşşan o kadar da düşmansın…
Kendini affetmediğin zincirler ördün yüreğine…
Yürek küflendi,attı kendini engin denizlere,
Buz tuttu,yoruldu,bitkin düştü…
Tekrar bir bumerang gibi sana döndü.
İçindeki o güzel çocukla birlikte.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
