Kuyu Şiiri - Hüseyin Muşmal

Kuyu
Dünyaya gelen her insan,
Bir ömür nice yollardan geçer,
Nice engelleri aşar hayatı boyunca,
Bir vakit gelir, hayatının en güzel çağını yaşar;
Sağlığı yerinde, gücü elinde, serde gençliği,
Nice zorluğa “bana mısın?” demez.
Bir vakit gelir, kaybeder elinde eteğinde ne varsa,
Kayıp gider avuçlarından.
Nice nankörlükler görür kimi,
Kimi nice imtihanlar verir,
Kimi de Yusuf gibi bir kuyuya itiliverir.
Didinir, çabalar, dibine kadar mücadele eder.
Bazen kaybeder ümidini,
Takati kesilir bazen,
Ama vazgeçmez işte kimisi,
Bilir ki bir Yaradan var,
Bilir ki kabağın da bir sahibi var,
Bilir ki Yaradan kulunu asla kuyuda bırakmaz.
Sen yeter ki Yusuf gibi ol,
O kuyu seni Mısır'a Sultan yapar.