Kuyu Şiiri - Yasin Demirci

Her kuyu birini bekler
Her ses bir insana değmeyi
Nasıl kalıyorsa tende her şeyin izi
Dokunduğumuz her şey bizimdir biraz

Öyleyse yalnızlık korkusuzluk değil mi?
Kefillik olmuşken diğer adı sevmenin
Sabret donuk gecemin soğuk iklimi
Biraz daha korksak kanatlanacağız

İnsan sese dönüşmez hisleri bilir
Bazen sadece o yüzden susar
Biz baştan başa kendimizin acısı
Biraz daha sussak yok olacağız