Kuyu Şiiri - Eymen Özgüven

Vazgeçmek,
Vazgeçmek üzereyim artık
Yaşamaya dair umutlarımdan,
Yavaş yavaş tükeniyor ümitlerim.
Her geçen salise
Biraz daha boğuluyorum
Şu karanlıkta .

Az kaldı
kendimi parçalayacağım !
Şu karanlıkta ,
Kendimden etimden - kemiğimden
Bir parça olsun
Bırakmayacağım !

Neden mi yapacağım bunu
Kendime,
Söyleyeyim ,

Çünkü dostum,
Kendimi şu karanlıkta yukarı
çekmek adına
Hangi kayayı tutsam,
Ufalanıp , parçalanıyor ellerimde,
Ne zaman bir adım yukarı çıksam
Hep bin adım kadar düşüyorum ,
Herkesten herşeyden geriye.