Kuyu Şiiri - Ebru Yeşilova

Unutulmuşların derin kuyusunda
Hiç kimse unutulmaz
Yaşarlar sonsuza kadar bilinmez
Yaşıyorlar mı ölüler mi
Daha acıdır bu ölümün kendisinden
Hiç kimse de oradan çıkamaz

Unutulmuşların derin kuyusunda gün ışığı yok
Ne bir ipi var onun ne bir kovası
Kimse orada Yusuf değil
Kimse çıkıp ordan Mısır'a sultan olmaz

Girişi var çıkışı yoktur onun
Susuz ve yosunsuz duvarlarında
Dışardakiler hem atar kuyuya hem adını seslenir durur
İçindekiler bir şey konuşmaz
Orda olduklarından haberleri yoktur