Kuyu Şiiri - Edanur Ünlü

Şimdi senin saçın bir kara ormandır,
Ellerim bir beyaz at
Dolaşır durur usul usul.
Şimdi gamzen bir dipsiz kuyudur,
Nicedir içinde Yusuf’la vuslatı beklediğim.

Bir damla yaş düşmemiş
Çorak gövden, benim memleketimdir.
Fakat bir şeyler eksik sevgilim .
Göğsündeki kafesi arada bir yokla
Kirpiklerimden havalanan kuşlar,
Sende esir midir?

Benim güneşim her sabah
Senin boynundan doğar
İki omzunun arasında
Bir köprünün altında batar.

Ve benim yıldızlarım;
Ki onlar bir çift kara deliktir yüzümde,
Yalnız ışığı tenine değecekse parlar.