Gözbebeklerinden içeri
Bir ben korkusu düşüyor alya
Benliğinden tutunamayan zavallı bir ben korkusu
....
Düşerken huzurun bütün harflerini arafta bırakıyorum
...
Bir hayatta kalma sanatı, bir paradokstur gözlerin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla