Bir kuyuya itildim Annem
Çıkarın diye çok yalvardım
Bırakıp gittiler beni Annem
Gerçeklerin farkına vardım
Bir gram su yoktu Annem
İnsanlığımdan utanmadım
Susuzluktan değil Annem,
Ben hayret ederek yandım.
Sevdirdiler kuyuyu Annem
Toprağa, çamura karıştım
İnsanlardan uzaklaştım Annem
Meleklerle, şiirlerle tanıştım.
Kayıt Tarihi : 17.8.2016 16:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/17/kuyu-109.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!