Toprağın yetim kalmış koynunda
Kendinden kaçan umudu kovalayan el
Ey yürekli kuyu
Çaresizliğine uzanan sicim
Senin ışığın
Senin yarının
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Sanırım 'Kuyu' adını haklı olarak alan ve 70 metrelik kuyudan kurtarılan köpek ilham olmuş şiire..
Neden olmasın ki? On günden fazla o kuyuda 'yapayalnız kalıp', yaşama tutunmak kolay değil..
Bir de bizler.. İnsanoğlu.. 'Kendi kuyusundan' çıkabilse...
Tebrikler Sibel Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta