kuytu bir yürekte kamaşan güneş
beni içten içe yakıyor dostum
dünyada bulunmaz pek uyumlu eş
hisler şimşek olup çakıyor dostum
boşa yaktık yürekteki kandili
dolaştırma verecek yok mendili
bağladı muhabbet ağızı dili
sözcükler çağlayan akıyor doştum
memleketin kezzap döktük köküne
herkes gider burda burnun dikine
bağlanmışız bir zalimin tekine
o da umutları yıkıyor dostum
fizâhî dünyayı tersten görüyor
bir çalıyla gönül saçın tarıyor
düşlerinde bile seni arıyor
felek yollarını tıkıyor dostum
9 Şubat 09
Nilüfer
Kayıt Tarihi : 10.2.2009 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!