Kuyruklu Yıldız Şiiri - Akın Korkmaz

Ben kuyruklu yıldızı sevdim
Hiç görmeden üstelik
Çocukluk aşkımdı benim
Başa gelen ilk delilik

Yatma saatinden korkarak
Hep geceyi beklerdim
Sanki vuslata bakarak
Gökyüzünü izlerdim

Oturduğum küçük balkonu
Uzay üssü sanırdım
Sandalye aşardı boyumu
Altı üstü bir karıştım

Yıldız sayardım üşenmeden
Elimde ay çekirdeği
Çitledikçe sesimden
Yıldızlar kaçardı geceleri

Bazen heyecan kaplardı
Geçerken tuhaf ışıklar
Sanki kuyruklu yıldızdı
Yıldız sandığım uçaklar

Büyüdükçe umudu kestim
Vazgeçtim beklemekten
Kuyruklu yalan dedim
Geçmeyecek bu göklerden

Derken bir gece geldi ansızın
Kalbim çarptı pek derinden
Yüzüne bakınca yıldızın
Kuyruğu oynadı yerinden

Alnıma vurdukça ışıklar
Bir söz bekledim
Susarmış oysa yıldızlar
Ben nereden bilirdim