Kuvvetsiz Yürekten Kudretli Şah’a

Bitirmeden beni hayat hayatı ben bitirmeden
Bir lahzalık vuslatı bana çok görürsün neden
Ellerim hayalin ayazına değmeden
Bıraktım düşlerin haylazlığına
Savrulurken varlığım bu yokluk diyarından
Ne dünden acı kaldı ne bir umut yarından

Çocukken tutkundum tutuklusuydum mahzenlerde
Dirlik düzen verecek istikbale teşneydim
An oldu yıkıldım
An geldi doğruldum düştüğüm yerden
Teslim ettim kalbimi bin yara açtın bir yerden
Hani tatlanan acı neremde, açtığın yara nerde
Bin yaranın birini bulup bana göster de
Dermanı olan derdin hiç birine kanmayım
Derdim bu deyim dertsizlikle utanmayım.

Asrın aygırlarıyla yol alır namsız eşkıya
Hayaletler divanında mecburen düşer hayat
Demire benzer ekmek zehire benzeyen tat
Aşkın kendi sendin
İrademden ifademden söküldün
Çırpındığım çamurlarda dönerken düştü kanat

İrademi teslim ettim aslı bozuk mahlûka
Tedirgin ifadeler yoldaşımdan geliyor
İnanmışın gönlünde zalimin zulmü iman
Attığım nara çetin
Bırak yerdeki taşı göğde yıldızı deliyor
Canana feda iken esirgenir kutsanan can
Göğsümde aşkım korkak sevdam marazlı, ölüyor

Bitirmeden beni hayat hayatı ben bitirmeden
Bir lahzalık vuslatı bana çok görürsün neden
Gölgesinde barındığım küfrün saklı prangası
Karşımda ateş eden
Yolumdaki yoldaşın esir düşen mangası
Vallahi yalvarmadım tenezzülde etmedim
Bir parça menfaate kelp kesilip gitmedim
Ben eridim zulümlerde sevdanı eritmedim
Göl ettim gözyaşımı tohumu çürütmedim
Belki burçtaki bayrak değil
Belki alamadım kutlu zafer hazzını
İşte aşkım işte gönlüm şah damarımı okursan
Her şeyi terk eder bu kul terk etmez niyazını

Hasan ULUSOY