Kutupta Pamuk Şekeri Şiiri - Melek Dalgıç

Aşk solmuş
Ruhumsa bir çiçek
Üşüyor
Hırka uzatıyorsun
Ben zaten kutupta
Yaşıyorum
Isıtamıyorsun
Kışımda baharımda dondurur
Çocuksu düşlerimse
Bir atlı karıncada
Annemden kalan ninnilerse
Dün gibi kulağımda
Çocukluğum
Bana bakan geleceğine
Bense çocukluğuma bakarken
Geçmişime
Birimiz tasasız
Elinde pamuk şekeri
Diğerinin elinde kırılan kalbi
Geçmişe uzanmıyor ki eli
Birbirimize yabancı gibiyiz sanki