Vahşi kapitalist sistem,
İnsanların sürekli
düşünce,inanç,
Mezhep,etnik köken ,
Yaşam tarzlarındaki
Farklılıklarını kaşıyarak,
Parçala,böl,yönet ilkesiyle,
Ayrıştırıp ,kutuplaştırıyor.
Bundan beslenerek,
İnsanların çatışmasından,
Rant sağlamaya çalışıyor.
İnsanlar birbiriyle didişirken,
Kuklaları oynatan elleri,
Büyük resmi göremiyor.
Temel insan hakları,
Düşünce inanç özgürlükleri,
Yasalarla düzenlenip,
Teminat altına alınsa da
Kendi yaşam tarzlarını,
Başkalarına dayatmayı,
Doğal hakkı gibi gören,
Kendilerini erdem polisi
Sanan,
Haddini aşan insanlar,
Başkalarına müdahale ederken,
Kime güveniyorlar?
Kimden cesaret alıyorlar?
Kendilerini,hangi sıfatla,
Yasaların üstünde görüyorlar.
Pervasızca,suç işliyorlar.
Herkes,kendi kurallarını,
Dayatırsa topluma,
İşin sonu nereye,
Varır diye ,
Neden ,düşünmüyoruz acaba?
Kutuplaşmaları azaltmanın yolu,
Birbirimizin yaşam biçimlerine,
Saygılı olmaktan geçer.
Bunun için hepimiz,
Sorumluluk bilinciyle,
Hareket etmeliyiz.
Eğitim,sistemlerimizi,
Gözden geçirmeliyiz,
İnsanların,barış içinde,
Huzurlu bir ortamda,
Birarada yaşamalarını,
Sağlayacak önerileri,
Siyasi parti liderleri,
Sivil toplum kuruluşları,
Kanaat önderleri işbirliğiyle,
Hayata geçirelim.
Çocuklarımızı yetiştirirken,
Birbirlerine karşı davranışlarında,
Sevgiyi,saygıyı,
paylaşmayı.
Toleranslı,hoşgörülü
Sağduylu olmayı,
Yaparak,yaşayarak
öğretelim,
Kendimiz de her zaman,
Örnek davranışlar sergileyelim.
Kemal Tekir
Kemal TekirKayıt Tarihi : 29.4.2020 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!