Kutuplardan Geliyorum Şiiri - Ahmet Tığlı

Kutuplardan geliyorum
Buzul evli eskimolar gibi uzağım sana
Batmayan güneşimizle eriyor aysbergimiz
Penguenler fraklarını giymiş törene hazır
Dondurulmuş aşkımızın yeniden doğuşunda
Akıyorum çığ düşmüş denizlerimden
Golfistrim akıntılı sularına
Yürüyorum bal köpüğü gözlerinden
Tükenmemiş bir sevdanın rıhtımına
Hani içimdeki trafoların o talihsiz patlayışında
Hani şaşkınlığın o kahredici sessizliğinde
Hani senin o boğulan sesinde
Bırakmıştık aşkımızı...
Soğuk kutuplara dağıldığımızda
Öksüz ve yorgun bir savaşçı gibi
Sevdamızın ağladığı o son kavgamızda
Nadasa bırakılan yüreklerimizde
Aşkımızın mümbit kıvılcımlarıyla tutuştuk
Küllerinden dirilen o mitolojik kuş gibi
Yıldızların alkış tuttuğu saatlerde
Senin yakamozlarına sığındık
Bir hüzün seromonisi dinler gibi
Gecenin karanlık yüzünde
Baykuşların ürkütücü gözlerinde
Aşkımızın gittikçe boğulan sesinde aradık
Umudun kızıl ufuklarında batmayan güneşimize
Ve yüreklerimizde kutsadık
Gittikçe büyüyen bir çınar gibi
Sonsuza dek ellerimizi bırakmayacak
Dinozor sevdamızı...

Ahmet TIĞLI 23.7.2007 (Sevgi Merdivenleri)