Kutuplar Şiiri - Mehmed Arif

kanın kadar kırmızı mı?
yoksa gece kadar siyah mı kalbin?
ne sen beni çek kendine,
ne de ben seni kendi derdime.
git, sen de git,
gidebildiğin yere,
umutlarının da ötesine,
bulutlar yatağın olsun,
yağmur yastığın,
ne sabah görsün seni,
ne de karanlıklar gölgeni.
taş kalpli bedbaht kadın,
duymazsın bir zerre ızdırabım,
bilesin döndüğün gün bana,
yoktur inan şevkatim.