Kutuplar Şiiri - Erdem Bağcı

Kutup deyince akla...
Soğuk ve pelikan gelir...
Sen bildiğini kendine sakla...
En iyisini Yaradan bilir...

Sanırsın buzdan ibaret...
Ah bilsen alırdın ibret...
Araştır gör kullan aklı..
Altında neler neler saklı...

Göreceklerini sanırsın rüya...
Boş hayalmiş der güya...
Buz dağı der geçersin...
Sadece suyunumu içersin...

Sakladığı çok büyük olmalı...
Azametinden insan korkmalı...
Onca kütleyi koyduğuna göre...
İyi bir şey olsa ALLAH vere...

Saklanan belliki değerli...
Belki abus ve kırk elli...
Zamanı gelince çıkacak...
Tüm insanlık dilini yutacak...

Zaptetmesi imkansız gibi...
Varmı bilmem tabibi...
Ne akıl erer azametine...
Ne fiske vurabilirsin etine...

Onca ağırlık boşuna değil...
Bunu düşün kulak ver eğil...
Dağlar yanında tepedir...
Bir muammalı bilmecedir...