Kutup Yıldızım Şiiri - Selçuk Eyrilmez

O mutlu kız nerede şimdi
Nerelerde ki bilmiyorum
Kutup yıldızı gibi parlayan
Gözlerini arıyorum
Göremiyorum
Kalbimin pusulasını
Gönlümün sesini dinliyorum
Bulabilirmiyim acaba
Çok seversem görebilirmiyim seni
Seversen sevebilirmiyim seni,
Ben sana aşığım
Kutup yıldızım

Issız sularda parlarmısın bana
Gecemin tam ortasında
Tenimde dolanırmısın işiğinla
Ben sana vurğunum
Kutup yıldızım

Kalbimin kürekleri yoruldu
Rüzgarın bile ters bana
Acı veriyor dalgalar
Yanında olmak istiyorum
Kutup yıldızım

Terk ediyorum kaderimi
Issız sularda kayboldum
Kalbini hissediyorum
Kendime yer arıyorum
Zincirlenmiş suların giremiyorum
Kutup yıldızım

Ayrılık görmemekmiş
Görmemek ölmekmiş
Seni,
Bin yıl görmesem severim
Gözlerini,
Bin yıl görmesem bilirim
Dedim ya sana bir gün
Yaşlansan da severim
Değersizim gözlerinde
Hapisim kalbinde
Sevsen beni,
Aşkıma saplantı derken
Ruhumu hastalandırırken
Herşeyi geç
Beni bırakırken yalnızlığımla
Neredesin
Kutup yıldızım
İki ömürlük dünyada
Bir gidimlik yoldasın
Ayrılığın acı verdi
Klabim çekti çilesini
Geçti sanma acıyor
Alıştım
Her alıştığımda acına
Başa dönüp
tekrar yaşıyorum ayrılığını
Acırken yüreğim
Seni düşünüyorum
dayanamazsam hayal kuruyorum
Çare bulamazsam
Uyuyorum.
Uyuyorum sen varsın orada
Mutlu oluyorum bir anda
Yokluğunu anladığım
İşte o anda
Başa dönüyorum
Kutup yıldızım,