Kutup Yıldızı Şiiri - Tunay Özer

şehrinden geçiyorum ey aşk
bu yaz gecesi sessiz sedasız

rayihalı bir serinlik yayılıyor hatırandan
bulutlarda tülleniyor yüzün
değiştikçe aynı kalan

kucağımda sararmış bir defter
içinde sandalın kırılışı
ağlayan yunuslar
ve darmadağın sözler

macera peşinde bir yolcu düşün
kutup yıldızına bakıyor camdan
gölgeli tasavvurlardan derlenmiş
öykü eskizleri taşıyor bavulunda
o benim

demir raylara takılıp gidiyor aklım
ordaki upuzun paralelliğe

engin boşluğu dolanan
sahipsiz bir rüya gibi

her şey ne kadar da uzak diyorum
sessiz sedasız geçiyorum şehrinden