Kutup Yıldızı Şiirleri - Şair Kutup Yıldızı

Bir deli kocaman yangın var içimde
Alev alev parlıyor büyüyen ateş
Kalbim, kocaman kucaklıyor yangını
Çekiyor bağrına, ateşi körüklercesine

Durmasın kalbim, körüklesin ateşi

Güneş görünmez nedendir bilinmez.
Ay ışığı görünür oldu, belki sönmez.
Yıldızlar kıskandı nedendir bilinmez.
Ay'ın manzarası aklımdan silinmez.

Batan güneşte başlarmış her şey.

Sönmesin yıldızım kayıp giden bu zamanda,
Bırakmasın beni karanlık gecelerle baş başa.
Sönmesin içimi aydınlatan, gecemi gündüz yapan,
Bırakmasın kelebekler, içimde uçuşmayı.

Bazen gökyüzünü kucaklamak istiyor insan.

Bu nasıl hasret, nasıl sevda.
Kalbin gel diyor, beynin git.
Beynin anahtar, kalbin kilit.
Kalbin aç diyor, beynin git.

Gökyüzüne doldu yağmurlar

İlhamlar semtimin sokak lambası.
Sinekler etrafında uçar yapar vızıltı.
Kulaklar duyar aldırış etmez onları.
Periler karanlık sokaklarımın yıldızı.

Bakışları derindir, göz alır kutup yıldızı.

(P)utperest değildim, sana inancım başkaydı.
(O)yun değildi hiçbiri bana bakışın farklıydı.
(L)ütfen inkar etme, sende biliyorsun gözlerini.
(A)nladım geç de olsa gitme diyen sözlerini.
(R)uhumu üfledin, yaşattım içimde nefesini.
(İ)nanmam biliyorsun dur bitirme cümleni.

Salı günümü başlar her şey
Aslında özgürlük gibi bir şey
Kaybedilince kıymetli her şey
Aşk, şairin kaybettiği tek şey

Soluk güneşin altında her şey

Umutlar, kayan yıldız.
Hasret sana gökyüzü.
Ufuklardan göz kırpan yüzü.
Hislerimle doğan ay.

Gökyüzünde yağmur.