Kutup Yanıkları

Arkana bakmadan önünü göremeyeceğin bir yoldur hayat.
Anılar planlar tüm geleceğini,
Anılar hayal kurar senin dünyanda ve,
İnsan, hayallerini anılarında yaşamaya çalışır elinde geldiğince.
Gecenin bulutu gibi şimşek çakar gözlerinde,
İki bulut kesişir çünkü gönlümün gökyüzünde.
Aklımın en uç noktasına yıldırım düşer,
Aklımı bulandırır aşk ateşiyle yakarak beynimi.
Burnumu sızlatır en yeşil hava,
En güzel çiçekler tohumsuz yetişir ellerimde,
Ve toprağa bağlı olmadığından,
Solar gider bir an önce,
Gözyaşlarımla onu boş yere ıslatarak.
Geri dönüşü olmayan bir zaman diliminde,
Zamansız yaşıyorum seni,
Amansız yaşamak istiyorum sevgini.
En sesli fısıltıyla kulaklarına haykırıyor sözcüklerim,
Düşünce Yorgununun yüreğinde doğar,
Kar Kelebeğinin ellerine düşerim,
Ya yiter giderim,
Ya da kalır gittiğin yerde biterim.
Mum ışığıyla sevişen bir karanlık;
Sözcüklerim.
Işık dalgalandıkça bir nehir uzar kalbimden gözlerine,
Ve aklınla akılsızlığımı çözmeye çalışırsın.
Yaklaşma yüreğime,
Mum ışığıyla değil aşk ateşiyle yanarsın,
En iyisi yan sen,
Senin için kaç mum feda edebileceğimi,
İşte o zaman anlarsın...