Kutu Kutu Pense Şiiri - Mehmet Artem Aykut

...derken çocukluğumu yaşar oldum
Masum bebe çabukluğuyla...
Sıra arkadaşımın ısrarlarını saymazsak
Ali Baba diye birine hiç inanmadım
Çiftliği, hayvanları da hep muallaktı ya
Var mıydı, bilmiyorum.

Ama o, her hayvanı sırası gelince
Aslına uygun seslendirmeyi ihmal etmezdi
Ali Baba olur, onu izlerdim.
Ötsün diye içeriye aldığımı iddia ettiğim minik kuş
Gerçekte hiç olmadı.
Niyet komşunun kızıydı,
Kuş bahanesi oldu.

Portakalı soydum,
Ama yalan diyemem;
Başucuma koymadım da
Götürüp pazarda sattım kasa kasa...

ve kutu kutu pense,
Civata, tornavida, kontrol kalemi,
Bıçak, kesgi derken
Hiç çocuk olamayışıma
ve hep çocuk kalışıma seviniyorum;
ve yaşadığım tezatlara,
ve sarı vosvosa, İ.E.T.T. otobüslerine
ve taksi dolmuşlara, vapurlara
Sevgilim İstanbul oluşuna...

11.06.2004