Haydi; çık sahneye,
Oyna o kutsal rolünü,
Tanıdıktır bütün oyuncular bu kuliste,
Bir replikten,
Bir jestten,
Bir diyalogdan,
Anlarsınız görünenin arkasındakini,
Bir bir sökün eder sezgiler..!
Gün ışığının parlaklığından,
Gözden kaybolanları,
Gürültüye karışıp,
Zihinden kaçanları,
Gece örtmez üstünü artık,
Gündüzler saklanmanın vaktidir,
Kendinizden..!
Haydi; çık sahneye,
Oyna o kutsal rolünü
Maskenizi çıkarıp,
Çoğaltın yalanlarınızı,
Pişmanlıklarınızı bir sır gibi kaçırıp,
Gömün yüreğinize,
Hepiniz mezarısınız kendinizin..!
Hayıflanma boşuna;
Biz satmadık mı?
Esir pazarında inançlarımızı..!
Haydi; çık sahneye,
Oyna o kutsal rolünü,
Bu iğreti dünya da,
Kolaymıdır inançları uğruna
Ölümü göze almak,
Sevgisine bağlı olmak..!
Kocaali/ 03.10.2007
Nihat AlbayrakKayıt Tarihi : 4.12.2007 13:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihat Albayrak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/04/kutsal-rol.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)