Kutsal Perşembe Şiiri - William Blake

Kutsal bir Perşembe günüydü, temiz ve masum
yüzleriyle,
Yürüyordu çifter çifter çocuklar, kırmızıi mavi,
yeşil giysileriyle,
Önlerinde kayyumlar vardı, ellerinde asaları,
kar gibi,
Akıyorlardı Saint Paul'ün yüksek kubbesine
Thames'ın sular gibi.

Londra kentinin bu çiçekleri, bu görkemli
kalabalık!
Işık saçıyordu çevresine, oturmuşlardı grup grup
Bir uğuldu yükseliyordu kalabalıktan, o kuzu
sürüsünden,
Masum ellerini duaya kaldıran binlerce küçük
kızdan, oğlandan.

Derken bir şarkı yükseldi göğe, güçlü bir rüzgar
gibi,
Ya da cennetin sıralarından gelen uyumlu bir gök
gürleyişi,
Altlarında erişkinler oturuyordu, bilge
koruyucuları yoksulların;
Durmayın, kutsayın şefkati, melekleri kapıdan
kaçırmayın.