Sessizliğimi süslüyorum,
Bütün susuşlar gibi oluyor, sessizliğimde bütün kadınlar
Yalnız ve yapayalnız bir aşk hikâyesi bu
Yalnızlığımın sırtına bir yük gibi biniyor her şey,
Üstümdeki bütün yıldızlar dökülüp seriliyor toprağa
Gökyüzüne bakmaktan korkuyorum,
Ya ay ışığı yakıyor tenimi,
Ya karanlık boşluğu gökyüzünün.
Karanlıktan korkmuyorum ama.
Sadece yalnızlık ve sessizlik
Bir şafak beklentisi ki,
Her şeye inat sensizliğe sessizliğe
Ve gökyüzünün yalancı esmerliğine
Dolanıp duran şu yıldıza bak
Ki adresi yok işte, nereye gitse
Kimsesizliğini çarpıyor yüzüne
Tüm aşkların ve tüm acıların varlığı
Sessizliğim diyorum,
Özlemim yani.
Seni içime gömdüğüm o kör boşluk.
Benim en kutsal mezarım...
Kayıt Tarihi : 13.11.2004 22:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Değer Ulaş Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/13/kutsal-mezarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!