Dünya denen bahçede sana sunulanı al
Vakitsiz gonca derme gönül kutsal bir mekân
Zamanı ayırmadan bülbül meşrebinde kal
Sevgisiz sakın girme gönül kutsal bir mekân.
Üst üste konan çöpü eller yakmadan sen yak
Asırlardır kir tutmam sevdam süt misali ak
Arı nasıl bal yapar çiçekleri dolaş bak?
Sahipsiz deyip yerme gönül kutsal bir mekân.
Karanlık bastırınca derdi olan ağlarmış
Hasret özlem ayrılık yaraları dağlarmış
Akan her damla yaşla güle doğru çağlarmış
Vuslatsız ikrar verme gönül kutsal bir mekân.
Kırmadık dal kalmadı etme daha sakarlık
Az dön de seveni gör göster biraz duyarlık
Dünüyle yarınıyla insan muhteşem varlık
Rakipsiz sofra serme gönül kutsal bir mekân.
Gelip giden hayatı bir gülüşe yeğlerim
Aşksız yaşanmaz derken ona minnet eylerim
Artık duyma vaktidir Ahmet sana söylerim
Sebepsiz yâri germe gönül kutsal bir mekân.
10.02.2016
Ahmet Çelik
Kayıt Tarihi : 10.2.2016 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!