Kutsal İsyan Şevket bey birinci bölüm ...

58. alay komutanı,
Mustafa,
Topladığıu subaylara şöyle dedi:
-Arkadaşlar
Selamı var padişahımızın.
Biz biliyoruz ki,
Asilerin başları kopacak.
Bizim görevimiz ise,
Ilgaz Dağlarından beriye,
Geçirmemek olacak.
Tek bir Mustafa Kemal askerini,
Şeyhülislamın fetvası var,
Gördüğünüzde serin yere leşlerini.
Eğer ki,
Kim bu emre karşı gele,
Onun da leşi serile.
-
Üsteğmen Şevket,
O anda çekip tabancasını,
Kapatacaktı bu hainin ağzını.
Ama,
Durdu.
Sabretti.
Nutuk bitince,
Gitti başı Allaha uzamış bir kavağın dibine.
Sırtını dayadı.
Güz yaprakları bir bir düşüyordu.
Üşüyordu vatan.
Egede efeler döğüşüyordu.
Döğüşüyordu ırzına göz diken emperyalizme karşı,
yoksa silah,
Bıçak tırpan nacak.
Eğer serde erkeklik olmasa
Asteğmen Şevket,
Ağlıyacaktı.
Yüreği bir bomba olmuş,
Ha patladı ha patlayacaktı.
Kalktı bekar evine vardı.
Oda arkadaşı,
Taburun tüfekçibaşı Yakup (Batur) gelmişti.
İkisi dertleşti
Yakup ta kuvvacıydı
Yiğitti candı,
Tek düşündüğü vatandı.
Yakup dedi üsteğmen,
Makineli tüfekleri öyle ayarla ki
Yakup dediğimde çalışmasın hiçbirisi,
Tekrar yakup dediğimde ateş kusmaya hazır olsun.
Tamam dedi Yakup.
Tabur doktoru İbrahim bey de katıldı aralarına
Üç can oldular.
Ama
Üç kahraman olmaları gerekti.
Eğer en ufak bir kuşku duysalar evi basarlardı.
Ve,
Sorgusuz sualsiz,
Üçünü de asarlardı.
-
Sığmadı öykü tek şiire devamı bundan sonraki şiirde efendim.