Kutsal isyan Ali Fuat Paşa ve Allah’ın ...

21 kasım 1920
Mevsim dönmekte kara kışa.
Ali Fuat Paşa,
Moskova büyük elçisi olarak atanmıştır.
Fakat,
Babası,
İsmail Fazıl Paşa hastadır.
Baba der Ali Fuat,
Git İstanbula,
Mustafa Kemal de bunu istiyor.
Biliyorum der,yaşlı paşa.
Yakında,
Yürüyeceğim Allaha.
Bir oğlum sensen Fuat.
Bir oğlum da Mustafa.
Bu Ankara denen bozkırda,
Bir ateş yakmaktasınız ki çok zorlu.
Ölürsem kurtulmuş olarak görmeden Anadolumu,
Hoş gelmiş ölüm,
Beni bu bozkıra gömün.
Nisan yağmurları,
Bozkırda,
Nisan ayında,
Göremeden kurtuluşu,
İsmail Fazıl paşanın,
Mezarının ak toprağını ıslatacaktır.
-
Kış karaydı
Kış Ankaraydı.
Kalın giysileri içinde,
Trene bindi Ali Fuat Paşa.
Mustafa Kemale sarılarak sıkıca.
Tren öksürdü.
El salladı iki kahraman.
Hadi bismillah bre,
Doğru eskişehire.
-
Eskişehirden uğurladı onu,
Savaşta barışta var olan,
Vatanın bu günü dünü,
İsmet İnönü.
-
Tren sanki gripti.
Habire dura kalka öksürerek
Konyaya vardı.
Burada da Refet beyden helallık aldı.
4 Aralıok 1920de,
Ulukışlada
İndiler bir kafile,
Moskova yolcusu.
Artık tren yoktu.
Başkatip Aziz,
Binbaşı Saffet (Arıkan)
Ve Ali Fuat Paşa,
Adı otomobil olan
Aslında çoktan ölmüş bir kadavraya bindiler.
Öteki zevat at arabalarında geleceklerdi.
Hedef Niğde üzerinden Kayseri.
Söylemesi ne kolay değil mi?
Ama kış kıyamet,
Kar tipi boran.
Ve kaskatı ve mosmor olan,
Yolcular.
Kaygan delik deşik,
Artık yol olmaktan yorulmuş yoldan
Niğdeye vardıklarında,
Kalabalık bir grup karşıladı
Yarı donmuş paşaları.
Hemen sıcak bir ev,
Ve dahi yatak ve yorgan dediler.
Ali Fuat Paşa:
Sağolasınız dostlar,
Planımızda bu yok,
Yolumuz çetin,yolumuz çok dedi,
Ekledi tatlı bir sesle
Vatan kurtulmadan dinlenmek yok.
Daha işimiz çok.
-
Homurdandı kadavra.
Atıldı ileri.
Poyraz başladı aniden.
Kesti yüzlerini bin soğuk bıçak.
Bu da yetmezmiş gibi,
Lastik patlak.
Yedeği yok ki takasın.
Sarındılar kaputlara.
O anahtar bu solüsyon,
Taa sabaha karşı,
Onarılabildi lastik.
Güldüler gülme hali alamayan dudaklarla hallerine.
İyi ki kurtlar yemedi bizi gece diye.
Korkarak tekrar patlamasından lastiğin.
Epey gittikten sonra,
Kimsenin,
Gelmedi gözlerine inanası.
Karşıdan gelen bir Amerikan arabasıydı.
gelenler hayal değil,kandı etti.
Bu Kayseriden karşılamacı olarak gelenlerin bindiği
Bir kamyonetti.
Sivasa vardılar önce.
8 Aralıkta Erzincana yollandıklarında,
Atlı arabalar,
Daha Sivasa varmamıştı.
Hadi Bismillah bre,
Zara Refahiyenin sağı,
Çardak boğaz,çardak dere,
Rakım 2000 metre.
Kar insan boyu,
Kamyonet karda kayboldu.
Bırakarak biraz da hüzünle onu,
Boyundaki karakola sığındılar.
Sabah bularak iki eşek,
İnatlaşan eşeklerle direşerek,
Erzincana doğru yürüdüler.
İki saat cebelleştiler.
Sonunda haberi alan yiğit adamlar
Atlı arabalarla karşıcı geldiler.
Tam zamanında erdiler
Erzincana.
Üç gün artçıları beklediler.
Üçüncü gün onlar da geldiler.
Hadi Bismillah bre
Doğru Erzuruma. Dadaşlar gururlu,
15 gün önce ders vermişlerdi düşmana.
3 gün dinlenip iyice,
Dekovillere binerek,
Yollandılar Karsa
Karsa vardıklarında,
Sarıldı Paşa Paşaya.
Özledim seni Karabekir dedi Fuat.
Doğunun fatihisin sen.
Ankara bekleyin dedi.
Beklediler bir ay.
Bu arada çok olay yaşadılar.
Gürcü aydın Medivani,
Birinci sınıf bolşevik Elyavanın yerine
Karsa geldi.
Medivani:
Yoldaş stalin yanınızda,
Yolunuz özlemle bekleniyor
Moskovada
Dedi.
Hatta bir belge yazdı verdi,
Türkiyenin hiç bir yeri
Ermeniye verilmeyecek diye.
Ardından,
Mustafa Suphi ve,
Kominist Partisi üyeleri geldi.
Kominist olmalı vatan,
Kominist olmalı paşalar,
Emperyalizme dersini vermeliyiz,
Budur kapanmayacak kutsal iz
Dediler.

Bir yol öyküsü değil bu.
Dizilişe bir bakalım.
Mustafa Kemal, İsmet İnönü,Ali Fuat,Refet bey,Kazım Karabekir.
Allaha inanmaz da ne yapar insan.
Bu vatan,
Kolay kurtarılmadı düşmandan.
Şimdi,
Uluorta konuşan,
2000 yılının işbirlikçileri.
Okuyun bu şiirleri.
Anlamasanız da,
Ağlamasanız da.

Bizler tekrar Mustafa Kemal oluruz.
Oluruz Ali Fuat.
Refet,Rauf.
Düşeriz yollara yollara.