Hıncahınç bir adanın küresel sakinleri
uzakta derin ufuklar hazır filikalar
hedefe gidiyoruz kapalı bilincimiz
uçurumlar belirsiz hedef derinde
bir bireyim ben bölünmem parçalara
sistemlere bölünmem özden geliyorum
iç sesim haykırıyor özgün benliğimden
ruhumda katman katman bilinmez karanlıklar
genişliyor içimde özgür alanlar
çürütüyor bilim özgür iradeyi
liberal inançlar sarsılıyor bir bir
kazılıyor mezarı insanlığın
içimizdeki tüm sensörleri durduruyorlar
monologlarımız susuyor.
Özgür değiliz artık küresel köleleriz
üstümüze yağsın demokrasi özgürlük
insan hakları...
Kitlesel ormanlara dönüşüyoruz
ağaçların özgün yaprağında
hazanda savrulacak insan kaynakları
yok oldu " ikili devinim "
kurumuş ağaç ayakları insanlığın
güneşe gölge sistemler tutuyor aydınlığı
"çöktü"denildi çökmekte olana
yeniden tasarlanıyorken habersiz
Fairmount Oteli'nde San Francisco'da
çizildi kaderi yüzde seksenin
kutsanıyorken 1995'te yüzde yirminin
doğumunun ilânında Homo Deus'un
ölümünün fermanında Homo Sapıens'in
kaya fosillerine gömülecek anıt mezarlar
adalet zincirli köle gücün emrinde
uygarlığın bu son merhalesinde...
Ahmet TIĞLI 5.01.2022
Ahmet Tığlı
Kayıt Tarihi : 20.6.2023 17:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!